Język ukraiński

Українська мова

Podstawy

Gramatyka języka ukraińskiego jest bardzo podobna do polskiej. Każdy wyraz ma określoną część mowy, która wyznacza jego funkcję w zdaniu. Części mowy w języku ukraińskim to rzeczownik, czasownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik, zaimek, przyimek, spójnik, partykuła i wykrzyknik. Ich najważniejsze cechy opisane są w rozwijanych sekcjach poniżej.

Język ukraiński ma trzy rodzaje gramatyczne: męski, żeński i nijaki, oraz siedem przypadków: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i wołacz. Każdy przypadek odpowiada innej funkcji w zdaniu.

Czasowniki w języku ukraińskim mają różne formy odmiany, w zależności od osoby, czasu i trybu. Istnieją trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły, a także tryby: tryb oznajmujący, tryb rozkazujący, tryb przypuszczający i tryb bezokolicznikowy.

Język ukraiński ma również liczne złożenia wyrazowe i formy skrócone, które pozwalają na zwięzłe i precyzyjne wyrażanie myśli. Ponadto, język ukraiński ma bogatą składnię, co pozwala na swobodną zmianę kolejności wyrazów w zdaniu bez utraty sensu.


Rzeczowniki | іменники

Odmienia się je przez liczby i przypadki, mają swoje rodzaje gramatyczne

Rodzaje | роди

  • rodzaj męski (чоловічий рід) – najczęściej kończy się na spółgłoskę, przykład: поїзд (poyizd, pojizd – pociąg)
  • rodzaj żeński (жіночий рід) – najczęściej kończy się na samogłoskę а lub я (czyli również dźwięk а), przykład: полуниця (polunytsya, polunycja – truskawka)
  • rodzaj nijaki (середній рід) – najczęściej kończy się na samogłoskę о lub е, przykład: вікно (vikno, wikno – okno)

Przypadki | відмінки

  • mianownik (називний) – odpowiada na pytanie kto/co (хто/що), przykład: кордон (kordon – granica)
  • dopełniacz (родовий) – odpowiada na pytanie kogo/czego (кого/чого), przykład: кордону (kordonu – granicy)
  • celownik (давальний) – odpowiada na pytanie komu/czemu (кому/чому), przykład: кордону (kordonu – granicy)
  • biernik (знахідний) – odpowiada na pytanie kogo/co (кого/що), przykład: кордон (kordon – granicę)
  • narzędnik (орудний) – odpowiada na pytanie z kim/z czym (з ким/з чим), przykład: кордоном (kordonom – granicą)
  • miejscownik (місцевий) – odpowiada na pytanie o kim/o czym (на кому/на чому), przykład: кордоні (kordoni – granicy)
  • wołacz (кличний) – odpowiada na wywołanie, przywołanie kogoś lub czegoś, przykład: кордоне (kordone – granico)

Czasowniki | дієслова

Związane z nimi są przede wszystkim takie kategorie gramatyczne, jak osoby, czasy, tryby i aspekty.

Osoby | особи

  • 1. os. l. poj. (1-ша особа однини) – przykład: я хочу (ya khochu, ja choczu – ja chcę)
  • 2. os. l. poj. (2-га особа однини) – przykład: ти хочеш (ty khochesh, ty choczesz – ty chcesz)
  • 3. os. l. poj. (3-тя особа однини) – przykład: він хоче (vin khochе, win chocze – on chce)
  • 1. os. l. mn. (1-ша особа множини) – przykład: ми хочемо (my khochemo, my choczemo – my chcemy)
  • 2. os. l. mn. (2-га особа множини) – przykład: ви хочете (vy khochete, wy choczete – wy chcecie)
  • 3. os. l. mn. (3-тя особа множини) – przyклад: вони хочуть (vony khochut', wony choczuć – oni chcą)

Czasy | часи

  • czas teraźniejszy (теперішній час) – opisuje czynność aktualnie trwającą, przykład: я говорю (ya hovoryu, ja howorju – mówię)
  • czas przeszły (минулий час) – opisuje czynność, która miała miejsce w przeszłości, przykład: я говорив (ya hovoryv, ja howoryw– mówiłem)
  • czas przyszły (майбутній час) – opisuje czynność, która będzie miała miejsce w przyszłości, przykład: я буду говорити (ya budu hovoryty, ja budu howoryty – będę mówił)

Tryby | способи

  • tryb oznajmujący (дійсний спосіб) – wyraża pewność co do zdarzenia, przykład: я знаю (ya znayu, ja znaju – wiem)
  • tryb rozkazujący (наказовий спосіб) – wyraża nakaz lub prośbę, przykład: зроби (zroby – zrób)
  • tryb przypuszczający (умовний спосіб) – wyraża warunek, hipotezę lub możliwość, przykład: я міг би це зробити (ya mih by tse zrobyty, ja mih by ce zrobyty – mógłbym to zrobić)

Aspekty | види

  • nieokreślony (незавершений вид) – opisuje czynność bez określonej długości lub punktu końcowego, np. вона читала (vona chytala, wona czytala – czytała)
  • określony (доконаний вид) – opisuje czynność zakończoną lub o wyraźnie określonym punkcie końcowym, np. вона прочитала (vona prochytala, wona proczytala – przeczytała)

Przymiotniki | прикметники

Odmieniają się przez rodzaje, liczby i przypadki, mogą być stopniowane.

Rodzaje | роди

  • rodzaj męski (чоловічий рід) – kończą się na ий lub і, przykład: гарний (harnyy, harnyj – ładny)
  • rodzaj żeński (жіночий рід) – kończą się na а lub е, przykład: гарна (harna – ładna)
  • rodzaj nijaki (середній рід) – kończą się na е lub і, przykład: гарне (harne – ładne)

Stopniowanie | градація

  • stopień równy (порівняльний ступінь) – przykład: гарний (harnyy, harnyj – ładny)
  • stopień wyższy (вищий ступінь) – przykład: гарніший (harnishyy, harniszyj – najładniejszy)
  • stopień najwyższy (найвищий ступінь) – przykład: найгарніший (nayharnishyy, najharniszyj – najładniejszy)

Przysłówki | прислівники

Pełnią funkcję okolicznika, służą do określenia czasu, miejsca, sposobu, przyczyny i celu, mogą być stopniowane.

Stopniowanie | градація

  • stopień równy (порівняльний ступінь) – przykład: швидко (shvydko, szwydko – szybko)
  • stopień wyższy (вищий ступінь) – przykład: швидше (shvydshe, szwydsze – szybciej)
  • stopień najwyższy (найвищий ступінь) – przykład: найшвидше (nayshvydshe, najszwydsze – najszybciej)

Liczebniki | числівники

Służą do wyrażania ilości lub kolejności, odmieniają się przez rodzaje, liczby i przypadki, tak jak wymienione wcześniej rzeczowniki i przymiotniki.

Jedności | одиниці

  • 0 – нуль (nul', nul)
  • 1 – один (odyn)
  • 2 – два (dva, dwa)
  • 3 – три (try)
  • 4 – чотири (chotyry, czotyry)
  • 5 – п'ять (pyat', pjać)
  • 6 – шість (shist', szisć)
  • 7 – сім (sim)
  • 8 – вісім (visim, wisim)
  • 9 – дев'ять (dev'yat', dewjać)
  • 10 – десять (desyat', desjać)
  • 11 – одинадцять (odynadtsyat', odynadcjać)
  • 12 – дванадцять (dvanadtsyat', dwanadcjać)
  • 13 – тринадцять (trynadtsyat', trynadcjać)
  • 14 – чотирнадцять (chotyrnadtsyat', czotyrnadcjać)
  • 15 – п'ятнадцять (pyatnadtsyat', pjatnadcjać)
  • 16 – шістнадцять (shistnadtsyat', szistnadcjać)
  • 17 – сімнадцять (simnadtsyat', simnadcjać)
  • 18 – вісімнадцять (visimnadtsyat', wisimnadcjać)
  • 19 – дев'ятнадцять (dev'iatnadtsyat', dewjatnadcjać)

Dziesiątki | десятки

  • 10 – десять (desyat', desjać)
  • 20 – двадцять (dvadtsyat', dwadcjać)
  • 30 – тридцять (trydtsyat', trydcjać)
  • 40 – сорок (sorok)
  • 50 – п'ятдесят (pyatdesyat', pjatdesjat)
  • 60 – шістдесят (shistdesyat', szistdesjat)
  • 70 – сімдесят (simdesyat, simdesjat)
  • 80 – вісімдесят (visimdesyat', wisimdesjat)
  • 90 – дев'яносто (dev'yanosto, dewjanosto)

Setki | сотні

  • 100 – сто (sto)
  • 200 – двісті (dvisti, dwisti)
  • 300 – триста (trysta)
  • 400 – чотириста (chotyrysta, czotyrysta)
  • 500 – п'ятсот (p'yatsot, pjatsot)
  • 600 – шістсот (shistsot, szistsot)
  • 700 – сімсот (simsot)
  • 800 – вісімсот (visimsot, wisimsot)
  • 900 – дев'ятсот (devyatsot, dewjatsot)

Tysiące | тисячі

  • 1 000 – одна тисяча (odna tysyacha, odna tysjacza)
  • 2 000 – дві тисячі (dvi tysyachi, dwi tysjaczi)
  • 3 000 – три тисячі (try tysyachi, try tysjaczi)
  • 4 000 – чотири тисячі (chotyry tysyachi, czotyry tysjaczi)
  • 5 000 – п'ять тисяч (pyat' tysyach, pjać tysjacz)
  • 6 000 – шість тисяч (shist' tysyach, szisć tysjacz)
  • 7 000 – сім тисяч (sim tysyach, sim tysjacz)
  • 8 000 – вісім тисяч (visim tysyach, wisim tysjacz)
  • 9 000 – дев'ять тисяч (dev'yat' tysyach, dewjać tysjacz)
  • 10 000 – десять тисяч (desyat' tysyach, desjać tysjacz)

Kolejne liczby to: 106 – мільйон (mil'yon, milion) i 109 – мільярд (mil'yard, miliard).


Zaimki | займенники

Odmieniają się przez liczby i przypadki, pełnią funkcję zastępczą dla rzeczowników.

Zaimki osobowe | особисті займенники

  • ja – я (ya, ja) – pierwsza osoba liczby pojedynczej
  • ty – ти (ty) – druga osoba liczby pojedynczej
  • on – він (vin, win) – trzecia osoba rodzaju męskiego liczby pojedynczej
  • ona – вона (vona, wona) – trzecia osoba rodzaju żeńskiego liczby pojedynczej
  • ono – воно (vono, wono) – trzecia osoba rodzaju nijakiego liczby pojedynczej
  • my – ми (my) – pierwsza osoba liczby mnogiej
  • wy – ви (vy, wy) – druga osoba liczby mnogiej
  • oni, one – вони (vony, oni) – trzecia osoba liczby mnogiej

Zaimki dzierżawcze | присвійні займенники

  • mój – мій (miy, mij)
  • twój – твій (tviy, twij)
  • jego – його (yoho, joho)
  • jej – її (yiyi, jiji)
  • nasz – наш (nash, nasz)
  • wasz – ваш (vash, wasz)
  • ich – їх (yikh, jich)

Zaimki pytające | запитальні займенники

  • co? – що? (shcho, szczo)
  • kto? – хто? (khto, chto)
  • jak? – як? (yak, jak)
  • jaki? – який? (yakyy, jakyj)
  • który? – котрий? (kotryy, kotryj)
  • czyj? – чий? (chyy, czyj)
  • ile? – скільки? (skil'ky, skilky)
  • dlaczego? – чому? (chomu, czomu)
  • kiedy? – коли? (koly)
  • gdzie? – де? (de)
  • skąd? – звідки? (zvidky, zwidky)
  • dokąd? – куди? (kudy)

Przyimki | прийменники

Wyrażają zależności między różnymi słowami.

  • до (do) – przykład: від а до я (vid a do ya, wid a do ja – od a do z)
  • в (v, w) – przykład: книга в шафі (knyha v shafi, knyha w szafi – książka w szafie)
  • з (z) – przykład: будинок з садом (budynok z sadom – dom z ogrodem)
  • на (na) – przykład: бабуся на пошті (babusya na poshti, babusja na poszti – babcia na poczcie)
  • під (pid) – przykład: ключ під килимом (klyuch pid kylymom, kliucz pid kylymom – klucz pod dywanem)
  • при (pry) – przykład: столик при вікні (stolyk pry vikni, stolyk pry wikni – stół przy oknie)
  • від (vid, wid) – przykład: від початку війні (vid pochatku viyni, wid poczatku wijni – od początku wojny)
  • перед (pered) – przykład: перед часом (pered chasom, pered czasom)
  • за (za) – przykład: біжи за ним (bizhy za nym, biży za nym – biegnij za nim)

Spójniki | сполучники

Łączą zdania lub ich części. Dzielimy je na, między innymi:

  • łączne – przykłady: і (i), та (ta – oraz), також (takozh, takoż – również)
  • rozłączne – przykłady: або (abo – lub), чи (chy, czy)
  • przeciwstawne – przykłady: а (a), але (ale), однак (odnak – jednakże)
  • przyczynowe – przykłady: бо (bo), тому що (tomu shcho, tomu szczo – ponieważ)
  • celowe – przykłady: щоб (shchob, szczob – żeby), аби (aby)

Bibliografia

Gramatyka języka ukraińskiego. LINGEA, 2018. Wydanie I. ISBN 978-83-65633-80-4.

Gramatyka języka ukraińskiego [online]. Wikipedia: wolna encyklopedia, 2022-12-07 07:45Z [dostęp: 2023-04-09 11:31Z]. Wykorzystana wersja dostępna tutaj!